Ben hep değişimi, yeniliği ve ilerlemeyi sevdim.

*Zor olacağını bile bile.

*Duvara toslayacağımı bile bile.

*Her istediğimizin olmayacağını, üzüleceğimizi bile bile.

Ama yine de değiştirmek istedim.

Yıllardır süregelen işleri, sistemleri dönüştürmek için birilerine rahat batması gerekir. İşte o insanlar—rahatı kaçıranlar—aslında işin keyfini en çok çıkaranlar oluyor. Kendini huzurlu hissedenler, “Elâlem ne der” demeden harekete geçenler… Onlar sadece kendileri için değil, tüm topluluk için fayda yaratan çözümler üretip iz bırakıyorlar.

Geçen yıl tam da bu zamanlar TEDx konuşması için Denizli’ye gitmiştim. Harika insanlarla tanışmış, dostluklar kurmuş, sofralara oturmuş ve çok değerli konuşmalara kulak vermiştim. O gün sahne arkasında genç gönüllülerle sohbet etmiş, fotoğraflar çekmiştik. Aradan bir yıl geçti, işte o gençlerden biri bir mesaj attı:

“Ağabey, bizim üniversitede Pecha Kucha gecesi düzenliyoruz. 20 slayt, her biri 20 saniye. ‘Kriz ve kaosta yolunu bulmak’ teması üzerine konuşur musun?”

Konu ilgi çekiciydi. Zaten krizlerin tam ortasında büyüdük, yaşamaya devam ediyoruz. Konuştuk, zamanını netleştirdik. Antalya’daki koşudan hemen sonra Denizli’ye geçmeye karar verdim. Etkinlik öncesi iki online toplantı yaptık, formatı konuştuk. Hatta İstanbul’a bir buluşma için gelen, geceyi düzenleyenlerden sevgili Atilla Kurhan’la bizim evde buluşup sunumu birlikte gözden bile geçirdik.

Gençlerin heyecanları, tutkuları ve çalışkanlıklarından çok etkilendim. Üniversite öğrencileriyle buluşacağım için kendi 20’li yaşlarımdaki belirsizlikleri hatırladım. Benim zamanımdan farklı olarak, onların karşılaştığı yeni belirsizlikleri de düşündük. Genç girişimci iki arkadaşımla birlikte 20 başlık belirledik. Sunumu ise—yine ve her zaman olduğu gibi— tasarımcı arkadaşım, sevgili Gülce Yılmaz hazırladı. Etkinlik 19.30’da başladı, gece 23.30’a kadar sürdü. Oyunlar, tanışma kartları, iyi düşünülmüş sorular derken sıra konuşmalara geldi.

İlk olarak dünyanın en büyük kablo üreticilerinden Nexans’ın Denizli fabrika direktörü Necati Günendi sahnedeydi. Çok güzel bir anlatımla, Denizli’de doğan ve yetişen bir gencin yine Denizli’de üretim yapan bir yapıda ayakta kalma hikâyesini paylaştı. Sonra........

© 10 Haber