Hayatta birçok şeye sahip olabilirsiniz. Konfor, başarı, ilişki, özgürlük, hatta zaman zaman her şeyden uzaklaşma lüksü… Ama tek bir lüksünüz yok: Hayatı bırakmak.

Çünkü hayat, siz onun içinden çekilseniz de akmaya devam eder. Ve siz yokken, oluşan boşluk bir şekilde dolar. Ancak kendinize verdiğiniz sözler tutulmadığında, gerçek kopuş da orada başlar. Ve en derin yıkımı, insan kendi içinde yaşar.

Bugün herkes “kendini gerçekleştirmek”ten, “potansiyelini yaşamak”tan bahsediyor. Ancak çoğu insan, bu yolculukta temel bir adımı atlamış gibi: Yetişkin olmak. Gerçekten ama gerçekten yetişkin davranmak. Sorumluluk almak. Rolünü sahiplenmek. Ve bunu başkaları için değil, öncelikle kendin için yapmak.

Dr. Joe Dispenza’nın şu sözünü çok severim:

“Değişim ancak farkındalıkla başlar. Her sabah, geçmiş kimliğini değil, oluşturmak istediğin benliğini seçerek uyanırsan dönüşüm başlar.”

Aynı şekilde Dr. John Demartini de yaptığım sön röportajda kişinin kendine verdiği sözü tutmasının, özsaygının temelini oluşturduğunu vurgulamıştı. Çünkü özsaygı; başkalarının değil, kendi gözünün içine bakabilmektir.

Çoğu zaman niyet ederiz ama erteleriz: sporu, vitaminlerimizi , yeni bir alışkanlıkları bir türlü hayatımıza sokamayız “Yarın başlarım”, “Çok yoğunum” “Şartlar uygun değil”, “Zaten herkes böyle…” deriz ve binlerce mazeret buluruz . Oysa ertelemek sadece zamanı değil, kimliğimizi de çürütür.

Kendine verdiği sözü tutmayan biri,........

© 10 Haber